Of beter nog: #VVMU. Hashtag Vrijheid Van MeningsUiting. Vooral te gebruiken wanneer je vindt dat je “in dit land niets meer kan zeggen”. Om vervolgens toch van alles te kunnen roepen, posten of tweeten. De (sociale) media staan er vol mee: meningen. En ‘sociale’ staat tussen haakjes, want ook in andere media worden meningen veelvuldig als belangrijk en noemenswaardig gezien. Zodat de gemiddelde talkshowgast niet meer iets hoeft te weten over een onderwerp, als hij of zij er maar een mening over heeft.
Nu ben ik bang dat ik tot nu toe in deze schrijfsels een schreeuwend gebrek aan mening heb laten zien. Het is misschien allemaal wat te genuanceerd. Veel mitsen, maaren en andere kanten. Zo wordt het natuurlijks niks met dit blog. (alleen dat al: blog. Iedereen weet dat je moet vloggen tegenwoordig). Dus om een inhaalslag te maken, wil ik wat dingen op een rij zetten waarover ik een mening heb.
Allereerst: joggers die voor een stoplicht op de plaats blijven joggen totdat het groen is, daar vind ik wat van. Automobilisten die geen richting aangeven op een rotonde. Vind ik ook wat van. Mensen die op straat hun telefoon op speaker hebben staan terwijl ze in een al dan niet zeer persoonlijk gesprek zijn, daar heb ik ook een mening over. Mensen die wel van muziek zeggen te houden, maar geen enkele artiest kunnen opnoemen die ze goed vinden. Meisjes met een Metallica t-shirt van de Hennes. Mensen met een Nederlandse vlag in hun twitter-profiel. Mensen die vinden dat andere mensen, die tegen Zwarte Piet zijn, dan maar terug moeten naar hun eigen land. Mensen die Lange Frans of Robert Jensen nog serieus nemen. Of wanneer mensen, na een dagje strand, het hele strand onder de rotzooi achterlaten.
Ik vind er ook wat van dat ik zelf nog steeds klant ben van de Action of Ryanair (om maar eens wat te noemen), ondanks dat ik best weet wat een enorm kutbedrijven dat zijn. Mensen die nog kiloknallers kopen. Heb ik een mening over. Of dat er nu vanuit het kabinet een minimale prijs voor een vliegticket wordt vastgesteld van maar liefst €36,-. Nee, dat gaat helpen. Mensen die ieder initiatief voor een betere wereld afserveren met de dooddoener dat dat maar een druppel op een gloeiende plaat is. Of zelfbenoemde deskundigen die zich niet op wetenschappelijke informatie baseren, maar op ‘andere bronnen’. Influencers als verschijnsel. Influencers die, niet gehinderd door enige kennis, de meest gevaarlijke onzin de wereld inslingeren. Mensen die vinden dat voetballers, acteurs of andere artiesten zich niet mogen/of juist moeten uitspreken omdat ze nu eenmaal voetballer, acteur of artiest zijn.
Waar ik ook iets van vind: dat niets van wat je zegt nog uitmaakt als je op welk vlak dan ook een andere mening hebt. Omdat je dan al verdacht bent, of bij het verkeerde kamp hoort. Alsof je het dan helemaal nergens meer over eens kunt zijn. En ik snap de verleiding wel hoor. Het is makkelijk om de wereld in goed-fout of zwart-wit te zien. Lekker overzichtelijk. Maar dat is het niet. Dus, laat ik bij mezelf blijven: wat je mening ook is, ik zal er naar luisteren en proberen te begrijpen. Zelfs wanneer je zo’n jogger bent die voor het stoplicht staat te hupsen.
Maar ik zou daar nog wel een voorwaarde aan willen verbinden: dat je mening ook ergens op gebaseerd is. En dan liever niet op een tweet van iemand die het ook weer op Facebook gelezen heeft. Ik vind het vreemd dat veel mensen die de vrijheid van meningsuiting zo belangrijk vinden, tegelijkertijd zo achteloos met het formuleren van hun mening omgaan. Houdt die vrijheid niet ook de verplichting in om je mening zorgvuldig te bepalen voordat je die verkondigt?
